10
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
3273
Okunma
”tabaklarda kalan son kırıntılar gibiydi sana olan sevgim ,
sen beni hep bıraktın bense hep arkandan ağladım..”
Gönül şatom yanında, neydi ruhun, kale mi
Soysuzluğunla yıktın, onur denen kalemi
Götür Huda’ya kırsın, ismime has kalemi
Sen de vatansız kuşlar, diyarında kal emi
ankaraaralıkikibinonbir
a y s e g u l g u n c a n
5.0
100% (12)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
