ıslak kirpikleri arasında yaklaşıyor ya
o yüzden tutmuştum içtiğim bütün denizleri sana


saçlarında bir damla yaş yok ya
ikimizide kavuruyor yakan her neyse


onca yıl geçti aradan
hala sek bir yanım da acı


şehir ki yüzümü dağıtmak istercesine tenha
kadın ki yüzümü dağıtmak istercesine aşk


yalnızlık elinde kanlı bıçak ya
durupdururken gelmiyor insanın başına

kah çiçek pasajında içime çekerken tozlu plakları
kah kaşığın bardağa şekersiz vurduğu anlarda


kokun yok ya
anımsayamıyorum yüzünü
bırak diyorum kendime
kalsın öylece



şu dakika çığlıkların boğazımı kesse
en çok ölürüm

ne kadar hakim olsanda vucudumun coğrafyasına

sanma ruhum kalır
ona da bir çözüm bulunur


ne de olsa
kurtarılamamıştır bu aşk.




’’gardrobun en solunda asılı geceliğin
gideli o kadar çok olmuş ki
yayları iyice germiş omuzlarını
ben de ne kadar küçülmüşsen
o kadar büyümüşsün askılıkta.. ’’




Ados
ondokuzyediikibindokuz