Şiir kesikli anlatım tekniği kullanılarak dize dize finale yürüyor. İlk iki bölümde söylediklerime açıkça rastlayabiliriz. Kesikli anlatım tekniği aslında şiir ve okur açısından oldukça tehlikeli bir tekniktir bence. Çünkü akıcılık tam manasıyla sağlanamayabilir ve buna ek olarak kurgu oluşturulurken aralarda anlatım özelliklerinden kaynaklı boşluklar meydana gelebilir. Ancak bu şiirde bahsetmiş olduğum olumsuz düşüncelere rastlamış değilim. Bunun nedeni sanırım şiirin anlatımda kullanılan monoton olmayan dil özellikleridir. (‘Uzun ve Kullanılmış’ dizesindeki ‘Kullanılmış’ sözcüğünün büyük harf ile yazılması şiirin iç dengesini bozmuş gibi. Sevgili Şair burayı bir düşünün isterseniz)

‘Nefes almaya vakit yok
Sesini bulamıyor çocuk
Nerede kaybetti adını
Nasıl da kaşları tel tel dağıldı korkudan
Eksilmişti sanki o an’

Bölümü ile birlikte Şair, hüzünlü bir anı var ediyor. Hem de oldukça sade ve içten bir anlatım ile. Ayrıca ‘korkudan’ ve ‘o an’ ses uyumu bu bölümü gerçekten güçlü kılıyor. Ve ‘çocuk’ söylemi ile aslında kurgunun temelleri atılıyor. Üçüncü tekil şahıs olarak tanıtılan karakter şiirin ilerleyen dizelerinde kurgunun yol göstermesi ile şiirin finali ile bütünleşerek oldukça başarılı bir şiir kurgusu oluşturuyor.

‘Ahh ne zor


Ham böbreği
Birinden zorla alıp, ötekine verileni yaşamak
Ne zor
Üzeri örtülü bisikletlere camdan bakmak
Ve ne zor
…….dudakları dahi alkol komasına girmiş şehir de yaşamak’

Bölümünde girişi ‘Ahh ne zor’ ile yapıp bölüm içine de diğer ‘ne zor’ları serpiştirmek okur üzerindeki etkiyi artırmış ve şiirin hüzün tarafını güçlendirmiş durumda. Ve elbette ‘Ne zor / Üzeri örtülü bisikletlere camdan bakmak’ dizeleri gerçekten hüznün bel kemiğini var ediyor. Ve tabiî ki kurgu içindeki çocuk karakterini belli belirsiz dizelerde yaşatmaya devam ediyor.

‘Oysa
Dolunay yutabilir gece
Yeniden başlayabilir bahar
Sabaha karşı ezan…’

Bölümündeki devinim ise olağanüstü bence. ‘yutabilir’ ve ‘başlayabilir’ ses uyumu ve bunun sonrasında ‘bahar’ı dile getirmesi ‘sabaha karşı ezan’ı da onunla birlikte işaret etmesi sözcük tasarrufu ve güçlü anlatımı beraberinde getirmiştir bence.

‘…….dudakları dahi alkol komasına girmiş şehir de yaşamak’ dizesinde geçen ‘şehir de’ sözcüğünde kullanılan ‘-da’ eki ismin bulunma hali olmasından dolayı sözcüğe bitişik yazılmalı düşüncesindeyim. (‘…….dudakları dahi alkol komasına girmiş şehirde yaşamak’ şeklinde)

‘kalk barış

son baskıdaki resimler senin değil
hadi okula…’

Şiir, dip nottan da anlaşılacağı üzere Şehit Pilot Teğmen Barış ÇAKIR’a ithaf edilmiştir. Ve yukarıda vermiş olduğum şiirin finali, bir şehidi yaşatabilmenin en güzel örneğidir düşüncesindeyim.

Oldukça başarılı bulduğum, hüznün meydana getirilişi, anlatım tekniğindeki özgünlük ve kurgunun elbette sağlam oluşu okuru şiirden eli boş göndermiyor. Öncelikle şiirinizi sonrasında günün şiirliğinizi tebrik ederim Sevgili ferhat biçer…