Heeeyyyy Karadeniz
Bilirmisin.?
Sen bizsin biz de sen’iz
Kimler mi.?
O Adam’la biz…

Seni seyre daldı yine
Samsunda güruh vakti
Limanda bir gemi, tam da akşamın demi
Çığlık çığlık bir haykırış bekliyordu
Silinirken bıkışlarının nemi

Yanaşmadı bir türlü o gemi sahile
Mavi bir sessizlik,
Kapkara bir süküt çökmüştü üzerine
Dalgaların neden böyle pörsümüş
Delice çarpan yüreğine ne oldu ki.?
Söyle ey Karadeniz..!!!
Neden dolu dolu oldu göz pınarların.?

Hani bir zamanlar sana baktığımda
Gözbebeklerinde parlayan kıvılcım
Daha yeni tomurmakta olan bir gülü andırırdı
Bembeyaz bulutların gülümser,
Umut yağdırırdı O Adamın üzerine

Anladım Karadeniz…!
Sende yitirmişsin dağ gibi umutları
Ondanmıdır ki siyaha boyadın bulutları.?

Alacakaranlığı yırtarak gelen
Bir Ud taksimi ve….

“Ayrılık ateşten bir ok
Nazlı yardan hiç haber yok
Benim derdim herkesten çok
Ben nasıl yanmayım dağlar”

Offf be Karadeniz şarkıya bak..!!!
Gel de yakma bir cigara

O adam da öyle yaptı
Elleri titreyerek yaktığı cigarayı
İki nefeste dibine indirdi

Kulaklarını tıkama Karadeniz…
Bununla kurtulamazsın canhıraş nidalarından
O adamın sesi yankılanacak semalarından
Ve…
Şunu unutma Karadeniz..
O adam seninle doğdu
Ya seninle vuslata erecek,
Ya senin şefkatli kollarınla sarılacak sonsuzluğa

İşte yine akşam oldu
Cigara izmaritini fırlatırken
Kıyıya uzanmış ellerine doğru
Belli ki senin de canını yakmak istiyordu
O’nu anlayabilesin diye

Ve usulca doğruldu
Son kez baktı derin dehlizlerine
Bir gölge gibi izledim bir süre
Yine çatlamadı sabır taşı
Yine yarenlik etti ona iki damla gözyaşı…

Sürürken ayakları
Her zamanki muayyen mekana
Bir silüet gibi kayboldu gözlerden

Hadi be Karadeniz…!!!
Kendine gel..
Yine şaha kalk dört ayak üzerine
Yine selama dursun hırçın dalgaların
Yine umut yağdırsın bulutların
Karşıla O adamı bir demet çiçekle

Merak etme…

O adam yarın yine gelecek…..!


Zeki BEKAR