Değerli Mürsel Emre bey kardeşim,

Aşağıda; Muammer beye de yazdığım gibi:

“ Eleştirilmeyecek, eleştirilemeyecek olanlar ancak İlâhî kitaplar, İlâhî metinler ve Peygamberlerin sözleridir. Her metin ister edebî olsun ister olmasın okuyucunun nazariyesi ile artıları ve eksileri olanlardır ve görecelidir.Eleştirilmeye tahammülümüz olduğu ve iyi eleştirilerin fazlalığı nispetinde amaca hâsıl olma daha kolay ve doğru bir şekilde olacaktır.” Diye düşünüyorum.
Zaman zaman üstadların şiirlerini önüme alıp onlara " acabalarla " yaklaştığımı itiraf ediyorum. Böyle davranmamış olsak en doğruyu nasıl yakalayacağız.
Bu vesile ile çok eleştiren bir yapıda olan biri olarak bana yapılan eleştirilerde nabzımın atışını test etmek isteyen herkes olabildiğince geniş olduğumu görecektir inşallah. Yetere ki eleştiri ciddi ve tutarlı olsun.


“ Sevda da “ daki “ da ” nın ayrı yazılışı gözden kaçmış bir hatadır.”da” konusunda çok hassas olmama rağmen burada bunu fark edememişim. (düzelttim)

Fon renginde maviyi kullanmam gerekiyordu. Yazıda ise net olsun ve okunsun diye bordo kullanmıştım ( Biraz da Trabzonspor renkleri ağır bastı galiba). İkazınız üzerine yazıyı da siyaha çevirdim. Umarım daha rahat okunabilecektir.

Dil ve imlâ konusunda daha önce de yazıştığımız gibi hassas olduğumu ama hâlâ bir doğruyu bulamadığımı, arayışımın devam ettiğini bir kere daha söylemek isterim. Dilciler kendi arasında ittifak ettiklerinde; söz! Ben de o ittifaka uyacağım.

Teşekkür ederim.

Eyvallah!

Değerli Muammer bey,

Eleştirilmeyecek, eleştirilemeyecek olanlar ancak İlâhî kitaplar, İlâhî metinler ve Peygamberlerin sözleridir. Her metin ister edebî olsun ister olmasın okuyucunun nazariyesi ile artıları ve eksileri olanlardır ve görecelidir.Eleştirilmeye tahammülümüz olduğu ve iyi eleştirilerin fazlalığı nispetinde amaca hâsıl olma daha kolay ve doğru bir şekilde olacaktır.

Söz ettiğiniz hususlar hakkındaki görüşlerimi ve amacımı izah edeyim müsaadenizle;

“ Sevda da “ daki “ da ” nın ayrı yazılışı gözden kaçmış bir hatadır.”da” konusunda çok hassas olmama rağmen burada bunu fark edememişim. (düzelttim)

''Sen sevdada Meryem, bense Yahya'sı'' sözü ile “''Muharref sevdayı bozdun bu gece'' sözü arasında kurmağa çalıştığımız bağ belki; zahiri anlamın ıstılahı anlamın önünde seyretmesidir.

“ Muharref “ sözü sizin de bildiğiniz gibi aslı değiştirilen, bozulan ve ilaveler edilerek bir yeni oluşum olarak ortaya çıkanlara denir. Bunun olabilmesi için bir asıl olması ve bozulmuş olması gerekir. (Muharref Tevrat gibi).
Biz de, bir asıl sevda olduğunu, gerçek sevdanın varlığını ama günümüzdeki sevdaların adı gerçeği ile aynı olsa da bozulmuş, adından başka aslıyla hiçbir örtüşen özelliği kalmamışlığına değindik.(Muharref sevda ). “ Muharref sevdanın bozulması “ ile de; bozulmuş, değiştirilmiş bu sevda anlayışını bir kez daha ama aslına uygun şekilde bozarak eski, yani doğru hâle getireni ve getirmeyi yazdık. (Asıldan bozulmuşluğa, bozulmuşluktan asıla doğru bir döngü gibi)
Bu hâli izah edebilmek için iki kahraman gerekiyordu.Ve en uygun olanı “Meryem ve Yahya “ idi. Bu iki ismin sevda bahsinde geçmesi sevda ile özdeşleşmelerinden çok sahip oldukları misyon ile öne çıkmalarıdır.
Hz. Meryem insanlık tarihi boyunca bilinen ezberleri bozan tek kişidir. Bir erkekle temas etmeden Allah’ın (cc) kudreti ile İsa’ya (a.s) hamile kalmıştı.Bir benzeri o güne kadar olmamış, o günden sonra da olmayacak olandı. Saflığın, temizliğin simgesiydi.Ve bilinen her şeyi ters yüz etmişti.Yahya ise onun en büyük müdafaa edicisi, savunucusu ve inanıcısıydı.
“..Dünyada Meryem ve Yahya “ denmiş olsaydı anlam gerçekten karışabilirdi ama “ sevdada Meryem ve Yahya “ teşbihi bilinen özelliklerin sevdaya uyarlanmasıydı.
Muhakkak ki bunlar bizim kafamızdan geçenlerdi. Ne derece başarılı olup olmadığımız ancak okuyucuların kafasındaki canlandırma ile gerçek yerini bulacaktır.

Ünlem ve noktalama işaretleri konusunda yıllardır hem tartışıp hem de tartışılan biriyim. Dil konusu belki de benim en zayıf olduğum konudur. Fakat, araştırmalarımda uzlaşılacak bir doğruyu henüz bulamadım. Her görüşe değer verdiğim bu konunun ehilleri bile ikiye hatta üçe bölünmüş durumdalar. Bir kitap aşamasında müracaat ettiğim uzmanlardan büyük çoğunluğu şiirde noktalama ve imlânın şairin duygularını ifade etmedeki hususlara göre belirlenmesinin doğru olduğunu ve şairin özgür olduğunu söyleyince kendime göre doğru gördüğüm şekliyle uyarlamaya çalışıyorum. Umuyorum bir gün en doğrusunu bulabilirim.

Teşekkür ederim.

Eyvallah!