BENDEN SANA…

Bana sonsuzluğu anlat sevdiğim
Gün doğumu gibi taze
Gün batımı gibi yorgun
Bana sonsuzluğu anlat
Mazimiz kadar sessiz olsun…

Bütün çarelerimi al öyle git gidiyorsan
Anlatılmayan bir tek sır bırakma ardında
Sadece sensizlik
Sensizlik olsun
Gün doğumu gibi taze
Gün batımı gibi yorgun…

Senin ardından ben bir türküye kaptırırım kendimi
Kalemimin şu kağıda tutsaklığı bitiverir
Sana seni anlatan bir şiir yazar
Sonra yırtıp atarım
Derken an gelir türküm de susar
Hey gidi günler derim
Hey gidi günler
Bir zamanlar sende dinlerdim türküsünü umudun
Gün doğumu gibi taze
Gün batımı gibi yorgun…

Gecenin bilmem kaçında
Ansızın uyanıp da
Bir sigara yakarım
Kibriti söndürmem sonuna kadar
Bilirsin sonuna kadar gitmeyi severim
Ve her son geldiği zaman
Deli eden bir uğultu başlar kulaklarımda
Kaçacak yerim olmaz
Sonuna kadar kovaladığım hayalleri
Dağ gibi bir çaresizlik karşılar
Ben o dağları aşamam
Sonra daha neler başlar
Başlar da sana anlatamam
Başımı öne eğip yoluma giderim
Kokusunu alırım yağacak yağmurun
Gün doğumu gibi taze
Gün batımı gibi yorgun…

Hayat bu…her gün taze aslında
Hayat sona yaklaşan ümitler misali
Her an yorgun
Beni bende arama
Bu ayrılık da benden olsun
Bu şiir de benden sana
Gün doğumu gibi taze
Gün batımı gibi yorgun
Ve fakat bu son artık
Sana son şiirim bu olsun…