VURGUN

Saçlarının siyahı geceye sızmış
Gece vakti yangın çıkmış durgun sularda
Gökyüzünde bir tek yıldız kalmamış
Ağlamak vakti şimdi sensiz diyarda
Bunun adı kara vurgun…

Ne yana baksam seni gördüğüm olur
Yırtıp gecenin karanlığını çıkmak isterim
Dört duvarda bir sessizlik bir zulüm
Ben çaresiz hep güneşi beklerim
Ümitlerim dağlar kadar yorgun…

Şimdi cevap beklediğim bir an gelir ki
Yokluğun soru sorar yorgun gönlüme
Cevaplar sorusunu kaybeder, sorular hep cevapsız
Bir mutlu son yazan olmaz garip öyküme
Kalemler ezelden beri suskun…

Türküler çalar uzak bir meyhanenin köşesinde
Birileri dinleyip dinleyip ağlamaktadır
Bense kimselerin bilmediği bir meçhulde
Penceremde yağmur yağmaktadır
Türkülerim bu gece de suskun…

Saçlarının siyahı geceye sızmış ah güzel yarim
Cevaplar sorusunu kaybeder, sorular hep cevapsız
Bense kimselerin bilmediği bir meçhulde
Yine sessiz, yine sensiz, yine yalnız
Bunun adı düpedüz vurgun…

Türkülerim bu gece de suskun…
Ne olur bir ses ver bu gece olsun…