gittiğimde yanımda götürüyorum nefret ve sevgimi
sabahları sayıyorum kaç gündür görüşemediğimizi
karşılaştığımız anı rüyamda görüyorum
yüzümü çeviriyor bulamıyorum söyleyeceğim kelimeyi,
uykuya nefretimle dalıp sevgimle uyanıyorum,
gün sabah olsada sensiz bir hayat başlayamıyorum
cebime hersabah iyiki lerimi vede keşke lerimi ,
pişmanlık larımı koyup çıkıyorum yola,
günün yarısında keşke lerimi alıyorum diğer bi saatinde iyi kilerimi
hasretinse daima bir cebimde hep duruyor,
birşey bulamayınca gönlüm çaresiz bu biçare kelimelerden medet umuyor
ben senden gittiğimde,
yaralandım sandım sadece,aslında ruhum bedenimden ayrılmış,
kalan zaten et parçasıymış anladım.
kimle konuşsam ruhum havalanmıyor sendeki gibi atmıyor
karşılaştığım herkese senmisin die bakıyorum
seni gördüğümü sandığım anda çevirip yüzümü kaçıyorum
uzaklaştığımı sanarken aslında sana koşuyorum..
telefonu sen ararsan birgün açmamak için ,
kendime söz veriyorum , çaldığında ise sensin die heyecanlanıyorum,
seni aramamayı cesaret sayıyorum,bilmiyorum aramakmı zor aramamakmı.

mutluluk yokmuş sensiz hayatta aslında,yokluğunun acısı sevgimden,
büyükmüş aslında