Kudurmuş dünya atı
Sürüyor saltanatı

Kovalıyor genleri
Boşalmış dizginleri

Kıtalardan kıt’aya
Gidiyorlar atta ya

Haline ağlamalı başka dünyalıların
Çivisini topluyor dün sökülen nalların

Kesilirken soluğu
Derin uykuda doğu

Gelir her gün oltaya
Nal çakar yumurtaya

Acep bu derin uyku bize kimden yadigar
Gönüllü gelin gider, kısrak da Benli Nigar

Zulasında ki hayat, çalar davul-dümbelek
En önemli uğraşı her gün beşik belemek

Nasıl şey kaç zamandır, doymadın ninnilere
Dertleri duvak yapıp, giydirdin gelinlere

Ters kalkarken amuda
Neylesin sana Buda
Başı toplu iğneyi
Değiştin bin armuda

Sokaklar dolar Hacı
Olmaz derdin ilacı
Kırılırken her seher
Gönlümüzün burgacı

Başucunda dolanır her akşam bir kırkayak
Dağlar çivilenir de bulunmaz sana dayak

Nerede kaybetmiştin bulamazsın sen seni
Örs yerine kullanır gelip geçen enseni

Ziyan oldu yılların bırakınca bu cehdi
Şaşarım neden insin ahmaklara bir Mehti

Ağlarken birileri
Birileri gülecek
Dünya dediğin gerçek
Bilekten zilli köçek

Yorgun düşerken köçek
Sen hala zillerdesin
Kaç asırdan bu yana
Düştüğün dillerdesin

Bir işe yaramıyor gönlünü yakan kibrin
Allah’a ulaşmıyor adadığın Tekbir’in.



Hayrettin YAZICI