Evvel zaman içinde kalbur varmıydı bilmem
Zamanın birinde durmuş anlara gebe asi yürekli fani
Deve kaç boy yol alır fani durur vara çoğa azlanır
Erse murada zatı muhterem
Murat elma bekler gökten
Biri ona düşecek diye
İç geçirir ezelden
Kabul halbuki baksa bir etrafına
Görmez olur gözleri
Dalmış dünya narına
Engerek yılanını diline mühür etmiş
Kulakları sakince önünü siper etmiş
Ele avuca hakim bir tepenin başında,
Tepe diz çökmüş bekler fani nazır nasılsa
Tutulmuş köşe başı mendili sermiş yere
Ayakları tutuyor beyni özürlü yine
Alamadı dünyanın muradını kendine
Komşunun horozları
Altın verecek diye
Ne gece kaldı ne gün bakmadığı samanlık
Evde çöplükte duru alacağı tüm rızık
Bir fani düşünün ki boşa büyüttü dünü
Diliyorum bulacak bundan sonra özünü
Kişi kendinde yoksa neylese nafile
Cevher denen o altın yüreğinin içinde
Kimi tutar çıkarırı zorlanmadan dışarı
Kimi ne kadar eşse batırır derinlere
Var her kesin masalı bazıları efsane
Kimileri unutur bakar bön bön tarihe
Sirkelen kalk ayağa geçti geçiyor ömür
Yazacak masal olsun yaşadığın bu ömür...