4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1016
Okunma
biz ki
denizin ortasında susuz kalmış bu yürekle
yüzemeyip boğulurken, buz gibi çöllerde
yağmurdan kaçip yağmura doğru gitmekte
sahipsiz kalmış kalpler taşıyan bu seciyeyle
bir de
kaybolmuşuz körkütük bir tutkunun içinde
ahenksiz olup böyle sevmek ne haddimize
birdaha yapışmayacak kırıklarla elimizde
son vermişiz almakta oldugumuz nefese
oysa ki
gezgindik hasat için geldiğimiz bu alemde
kısılı kaldık kapalı kapılar arkasında yine
idama mahkum olmuş bu masum bünye
öyle iyi korunuyor ki kaçış yok bu hapiste
eğer ki
bugün dünden farksız, dün yarından ise
açmayın kapıları kalalım içeride
muhtaç olduğumuz demir parmaklı bedenlere
kilit vuralım kurtulmamak istercesine..
Cevap Yaz