sen geleli epey oldu
karanlığın erken çöktüğü
perdelerin erken kapandığı
soluk almanın zorlaştığı mahalleye
kırık dökük merdivenin de
yola bakan evimizin
seni ilk gördüğümde
küçük elleri olan
her kavgada bulunan
belalının biriydim
kamyon sizi getirirken
benide alıp götürdü
mahalleden
sana yakışmayan yanlarımı gönderdim
seni gönderen mahalleye
bütün eşyalarınızla yerleştiniz
bizim eve
ben sana yer açtım
gel otur
büyü
güzel bir kız ol
gelecekte seveyim seni
basmadığım yerlerine kaldırımların
bak yazdığım isimlere
kim basar ben izin vermeden
kim siler seni hafızamdan
sen loş aralıklarda sakladın
ben aydınlıklara çıkardım
öykülerini de
masallarını da taşıdın bana
sokak lambasında
pencerenin altında
yan duvarda
yazılmadık yer bırakmadım
babam boyattı her sabah
her akşam seni yazdım
bir büyü gibi kapladın
ben mahallede kayboldum
ne kavgalarda varım
ne yüzsüzlükte
küfürleride sildim ağzımdan
güzel sözler gezdiriyorum
onları ezberliyorum
bir gün sokak ortasında
okuyu verecem
"beni bu havalar mahfetti
böyle havalarda unuttum" diye
hala yaşım tutmuyor
annen görecek diye beni
balkondan izlerken seni
kaç taklalar attım karşıdaki ablaya
adını bile söylemiyorum hiç
yapışır birinin diline
dayanamam
yeminimi bozarım
ağzımı bozarım diye
bir ödül gibi saklıyorum
boynumdaki
üçgen bezde seni
yüreğimi dayamaktan duvarlara
inceldim her iki taraftan
benide büyüttün farkında olmadan
şimdi içerde daha çabuk duyuyor insan
seni alıp kaçanları vurduğumdan
değil
burdayım sana vurulduğumdan
adını hala söylemiyorum
ben burdayım
sende yanımda
ne kadar mutluyum bilemezsin
içerde büyüteceğim sevdamı
kanatlanıp uçası geldiğinde
dönecek şekilde
bırakacağım
sen bizim mahallede
hala gözlerimde
ne ettin
hangi dünyaya hapsettin
sanmaki içerdeyim
ben senin le gökyüzünde gezmekteyim
bir not bile bırakmadım sana
görmek istersen
bugün kaldırdılar beni
artık senin yanındayım
bir duan yeter bana