aç ruhlar doğrulara karşı
baş kırıyor kütüklerde
ağ atmışlar göller yöresine
adları üç başlı köpek
bağlardan çözülür şişeler
aşsız kalır ana karnında bebek.

ay yerde uyur son uykusunu
balıklar yıldızlara yumurtlar son yavrusunu
aşıklar yukarısından bakarlar mehtaba
ramak kalmışken doğmaya öldürülür bebek
imansız Allahsız imanlılarca.

ada var içinde sırtlanlar besili
genleriyle oynuyorlar aslan ırkının
erkekleri kemiksiz et yığını
inlerinde uykusunda ayı yavruları
deli türküsünde doğrunun yasaları
ağlarda sudan çıkmış titreyen kırlangıç sürüsü
binekler sırtında bir semer sanki demokles kürsüsü
en cühela haliyle kibirleniyor tavuk kümesi
serperler gagalarına Avrupa gübresi.

aslı kaybolmuş kafa kağıtsız domuzlar
sustururlar tan vakti öten horozları
gizi yoktur bu derdin ayan beyan aşikar
akı çok bir boktur bu takılan madalya
tak takarsan hangi davara taşır o kadar
ispati asıydı kerimin bir diğer lakabı
atının adı da asena yelesi boz.

Gel-Git -- Nurullah Nuri YAVUZ