6
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1002
Okunma
Sözlerin düzensizliğinde
Yürüyorum.
Patika bir yolun kıvrımlarına
Bırakıyorum
Sana söylemediklerimi
Bildiğin diyorum. İsteyerek
Hatta unuttuğun adımı…
Geride kalan adımlarımda siliniyor
İzlerin... Ardımda koca bir deniz
Kayboluyorum.
Uzakta bir martının çığlığı
İçimin boşluğuna çarpıyor. Ah!
Bilmiyorsun…
Yükseliyor başımda yağmur bulutları,
Islanıyorum…
Geceyi örten birkaç kelimenle,
Şehrin kedileri uyuyor
Dizlerimde.
Şimdi sen! Başka bir kentin
Dar sokaklarından birinde
Bir odada susuyorsun.
Gözlerinde rüzgâr
Ellerinde sildiğin adım
Varlığımı gizleyerek nabzından
Büyütüyorsun karnındaki yarayı…
Neslihan öncel / adam
17 haziran 2009 / sakarya
Cevap Yaz
