2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1655
Okunma

....toprağı kendisine en yakın hissettiği anda
dizleri daha fazla taşıyamazken kendini,
usulca eğildi.....
ta ki bir el Leyl’e dokundu.../GEL../ dedi....
....
pamuk ipliği ile dünyaya bağlı kalbi/yüreğin semâsında kayboldu...
Leyl hiçbir şafağa böylesi huzurla uyanmamıştı...../
/...
- Nedir bu halin?
-.....bilmiyorum...
....
-Ellerini çıkar koynundan..iki büklüm..ufacık kalmışsın..
-....iki büklüm olayım...ufaldıkça sancım azalır belki..
ki ben daha da küçülmek istemekteyim...
bir toz zerresi kadar ...
-Bir toz zerresi kadar....
-...Bir toz zerresi kadar..
belki rüzgar uçurur beni Uludağlar ardına...
belki yeniden cân bulurum dostun ayakları altında...
-Bu mudur ahvâlin?
-...dahası var...
-Dahası?
-.....ferah okyanuslardan kızgın çöllere atılmış balık gibiyim...
çırpınıp çırpınıp can verememek....
-Can vermeyi kolay mı sandın?
- zormuş!! anladım....
....
..
.
/-Sen, varını yoğunu, malını mülkünü ver de, bir gönül al,
al da, o gönül mezarda, o kapkara gecede sana ışık versin, nur versin!../
-şaşırdım kaldım...
âr ve âf yarasındayım...en kutlu umudum sensin...
-Umudun benim...
sana ’’bir dakika geçirme gel! misafirim ol! ’’ demedim mi?
-.............____
-Hadi..../
...........
......
..
.
- geliyorum...../
/..
rehin*
03’06’2009_03.45