dalgalar döverken kayaları,

uçsuz - bucaksız mavi köpüklere dalarken gözleri,

en masum haliyle sordu:

-’ben’ deki ’sen’ diyorsun ya hep,

anlatsana biraz....

bana bizi anlat’’ dedi...

söylenecek çok şey vardı..

-’’beni temsil eden en önemli parçamı verdim sana,

yüreğimi...

seçeneğin yoktu, aldın..’’dedim..

-’’üzülmeyi yasaklıyorum bundan sonra sana’’dedi...

.....................................



-’’benim için hüzünlenme’’dedim...

içimde seni taşıyorum..

senin bir gülümsemenle nasıl mutlu olduğumu,

yeryüzündeki hangi insan anlar?

senin anlamadığını kim anlar ?’’ dedim....

......................................



kaldırdı başını....

ayırdı gözlerini mavi dalgalardan..

yüzüme baktı...

-’’ağlıyor musun?’’ dedim...

-’’hayır rüzgar vurdu yüzüme!’’ dedi...

ondandır,

nerde ağlayan bir erkek görsem inanmam...

rüzgar vurmuştur yüzüne,

bir toz kaçırmıştır sessizce,

dalgalardan gelen çiğ tanelerini silmek için

bir mendil elinde,

öylesine..............

......................................................

10-10-2008
*rehin__