kerpiç duvarlarını ellerimle ördüğüm özlem kalemde
memleket sancıları doğuruyorum
ürkek bir kuş içimde sessiz,
kanatları vuruyor yüreğime
acıdan ölüyorum...




bir rüya görüyorum
eteklerine kız kulesi takılmış melek
yangın akşamlarında
bütün yoksulluğunu topluyor şehrin
yağmur dökülüyor gözlerinden
ben ıslanıyorum…




saçlarına ak düşmüş bir kadın
alnıma dökülen yazgımı dürteliyor
parmak uçlarında biriken
k/an izleri
hayatın kıyısında dolaşıyorum diyorum, bırakma
tut ellerimi
düş gebesiyim,
sendeliyorum...

boğazımda koca bir ilmik yutkundukça
çöl ortası susuzluğum yakıyor
doğduğum toprakların
sevdasındayım,
açım…

dilimde keskin bir bıçak, ne desem önce kendim kanıyorum
bölük pörçük zamanda
kül rengi rüyaların ortasında bir çift göz karası
gönül yarası
avuçlarımda dökülmüş dualar
soluğumda
mavi bir düş
…..

geceyi örtüyorum ağırlığınca bedenime
sabahı uyutuyorum…

YILDIZ