Unutulmak kolay unutmak zormuş
Denk bilirdik oysaki sevdalı yürekleri
Aşkın kitabında sözcükler anlamsız,
Yaşananlar hilâf ve sahteymiş.
Büyüdükçe anlar oldum
Tek gerçek aşk erişemediğinmiş.
...Öğrendim…

Baharda konuk olur ya tomurcuklar ağaçlara
Her yeri taze çimen kokusu sarar hani
Kelebekler konar ya sol yanına
Güneş çıplak omuzlarını ısıtır
Saçlarımızda rüzgârın bin rengi
Âdet olmuştur ilkbaharda âşık olmak.
...Öğrettin…

Oysaki ebedî bildim ben ilk aşkı
O heyecan tüm bedenimde kalır sandım
Sevişmeden, dokunmadan sevdim seni
Gözlerindeki enginlerde bin şehri fethettim
Tüm denizleri bir yelkenli ile gezdim
Çağladım ırmaklar gibi sonunda ulaşmak vardı sana
...Yanıldım…

Zor mudur ey sevgili bir ömrü adamak?
Baharın tadını çalmışken dudaklarıma.
Kışın ayazında çırılçıplak bir çocuğum oysaki
Yalnızlık limanında fırtınaya,
Sırtımı yasladığım dağlara hüzün indi.
Dön ey sevgili, bu gidişin hiç adil değil
Severken ayrılmak mecburi,
Unutulanlar mevsiminde yaşamak zormuş
...İlk aşkın adı var sonu yokmuş…