AŞKIN SON DAMLASIYIM

Kalbimin beşiğine, gözyaşım düşüyordu
Gönlümün magmasında, yüreğim üşüyordu
Hançer oldu sözlerin, çölün ayazı gibi
Saplandı bağrımıza, aşkın son yazı gibi
Hüznümün ıslığında, acılara sürgünüm
Cehennem yüreğimle, sevdalara durgunum
__Gözlerin yangınını, Kızılırmak söndürmez
__Geceler almış seni, artık geri göndermez

Yazın Hüsn ile Aşk’ın, hazin hikâyesini
Hazanlarda yitirdim, vuslatın gayesini
Gecenin şafağında, düşlere yürüyorum
İzbe karanlıklarda, solarak çürüyorum
Vurun gün ağarmadan, gören kimse olmasın
Kalemim yazmaz olur, güz güllerin solmasın
__Sözlerin yangınını, Kızılırmak söndürmez
__Seherin türküleri, hasretini dindirmez

Sahillerde duruyor, yüreğimizin izi
Suları çekilince, kurur gönül denizi
Sonsuzluk çöllerinde, eser yakıcı bir sam
Giderim tozlu yolda, elimde kırık asam
Geçmişi adımladım, gerçeği gizlediler
Sonra bağırdı biri, sevdamı izlediler
__Tözlerin yangınını, Kızılırmak söndürmez
__Yaralanmış yüreğim, ayrılığı sindirmez

Sesini yitirmiş bir akşam, uzun uzun susuyor
Adressiz anılarım, hasretler kusuyor
Hüzzamın şavkı vurur, sözlerimden kan sızar
Ahrazlaşınca sesim, hatıralarım kızar
Aşkın son damlasıyım, usandım beklemekten
Çoğalan dertlerime, dertleri eklemekten
__İzlerin yangınını, Kızılırmak söndürmez
__Bozkırın yalnızlığı, giden günü döndürmez