Toprağın dibine kök salmış yıllarca
Dal budak atmış mavi göklere
Yüklendi baharı yeşil yaprakları
Döktü yükünü sonbaharda sarı yaprakları
Çırılçıplak ovalara döndü dalları..

Bir günde dört mevsimi yaşadı
Yıkılmadı, rüzgarına kara kışına
Çok aşıklar buluştu, sevgi nameleri dilinde
Katık yedi köylü insanları dibinde, gölgesinde…


Güneşle uyandı her bir güzel güne,
Ayla yıldızla kapattı gözlerini geceye..
Dallarında göçmen kuşlarını ağırladı
Karıncalarla sincaplarla dertleşti..

Şimdi bir kumru kalmış hazanda çıplak dallarında
Her gün bekler oldu onun yollarını,
Kumru dertleşir oldu yalnızlığını
Anar oldu ona anılarını, sevdiğini…

Tüm doğa haykırıyor aşkı sevdayı,
Sevgi yumak olmuş yüreklerde
Tıpkı bir çınar ağacı kuşun yüreğinde ki gibi
Özgürlük se umut olmuş, tertemiz masmavi göklerde…



Sevelim, sevilelim sevgi bırakalım dünyaya
Ne pul ister ne para katıksız sa eğer
Zincirin halkasını, koparmayalım dostlar
Kenetlenelim hep birlikte sevgi ocağında…



Bırakalım çocuklarımıza pırıl pırıl bir dünya…