Özlemi de ekerler değil mi
Hem nasıl ekerler dileklere
Çorak toprak yüreklere

Yollar uzadıkça
Su veririz göz yaşından
Titrek dudaklarımıza düşen türkü
Saklanır her koyakta binlerce öykü
Üşütür sessiz sessiz yağan kar
Başımız tütsü-duman
Bağdaş kurup çöker efkar

Yalnız uzaklık mıdır yol dediğin
Üzülürken elin ezildiğin
Bir yaman ağırlıktır çöker
Yüreğin der gitme kal
Omuzların su yürümüş iki dal
Çözülür dizlerinin bağı
Ayaklarında bukağı

Ömür tıkırdayan bir tekerlek
Gitmen gerek
Herkes anlar da
Anlamaz gönlün
Özlem ertelenmiş yüzüdür ölümün

Hem nasıl da örseler
Ölürsün öl deseler

Ne kadar umarsızdır dağlar
Islık ıslık ovalar
Korku korku kayalar
Bir hicran ki
Ne gem tutar, ne yular

Şimdi çok uzaklarda
Kamışlar ney oluyor
Anlamadın değil mi
Bak yüreğim yanıyor

Kendi elimle ektim
Biçemiyorum anne

Bir kurşun sıkıyorum
Yılların özlemine



Hayrettin YAZICI