Gündüze güneşim oldun, geceye düşüm,
Bil ki sendendir özlemim, sana gülüşüm,
Sensiz geçen her dakika, inan ölmüşüm;

Gündüze güneşim oldun, geceye düşüm;
Bugün yoktun ya yanımda, çok üşümüşüm...

Nasıl taşınırdı yarim bunca ağır yük ?
Kanıp ta ellere bir gün, yapsan kötülük,
Dayanırdım kapınıza inan, körkütük !

Gündüze güneşim oldun, geceye düşüm;
Bugün yoktun ya yanımda, çok üşümüşüm...

İnan sarı zamanları, senle unuttum,
Koşup dilek taşlarına, kaç niyet tuttum,
Irmak saçlarında deli gönlüm uyuttum;

Gündüze güneşim oldun, geceye düşüm;
Bugün yoktun ya yanımda, çok üşümüşüm...

Yar ağzında bırakıp ta zamansız gitme,
Bir kanatsız kuştur gönlüm, beni incitme,
Yoldan çıkarmasın seni, bir yeni yetme !

Gündüze güneşim oldun, geceye düşüm;
Bugün yoktun ya yanımda, çok üşümüşüm...

Yeter ki gelirim de, beklemek benim işim,
Beni bilenlere sor, bir postsuz dervişim,
Hain ya bu gece, yoluna devrilmişim!

Gündüze güneşim oldun, geceye düşüm;
Bugün yoktun ya yanımda, çok üşümüşüm...



Hayrettin YAZICI