yanında olmak
dibe yol almaksa
ben çoktan geçtim o yolları
şimdi bir hüznün kıyısında
bekle beni
birazdan geleceğim
elimde söylenmemiş bir kaç söz
uyumakla heba edilmemiş bir kaç dakikam daha var...
elinde feneriyle
aforoz edilmiş üç büyük dinden
dağınık saçlarıyla
bir kadın olarak sen
bekle beni
zor zamanlar için saklayıp
esirgediğim bir kac tebessümüm daha var..

yoksun sen
üstüne oynuyorum ömrümün kalan yıllarının
elimdeki kağıtlar en rezilinden
kaybetmek kaçınılmaz
sevgili dediğin
bu hayatın kahrına katlanmak için
en geçerli mazeret değilmidir..
hayat dediğin
ertesi yarınlarla biriken
mutluluk yumağı
yalnızlık
tek başınayken kaçtığın
huzur
en uzağında baktıgın yerden
baktığın yer hala ateş icinde
ve sen yanmamak için
glögesine sığınırken en kuru ağacın
uyumaya çalısırken
uykusuzluk
en derinine işleyen
bir kanser gibi her gece
soğuk yatağında yatarken
diğer yarısı boş
hiç br iz yok yanındaki yastıkta
aklının tamamını meşgul ederken
o kadının kokusu
serserilik kanında var
ama o serserilik
bu sevdada hüküm sürmez
gerçek
yokluğunun etkileri uzun yıllar sonra
derideki lekeler
saçlarındaki döküntüler gibi
iş işten geçtikten sonra
ortaya cıkacak
erken teşhisi yok bunun
bu beden
başka hiçbir kadın tarafından
bu denli kullanılmayacak...