bir ebru ustasının aharlanmış bedenine son defa serpiliyor ebruli
elleri kelepçeli.




yalancı şairlerin düzenbaz şiirleri
şehirlerarası otobüslerin kirli camlarına yapışıyor
saçlarım kararıyor
hangi yağmur temizlesin bileklerimdeki kiri
köhne rüzgarlarında gidişlerin
dönüşlerin edilmemiş yeminlerinde
hangi ney’e sığsın nefesim


_____kayıp mansur
____kuru yaprak
__ve her şeye rağmen yeniden toprak

el kasem!


feryadı dile düşmüş iken bülbülün
ben manzumlarını kıracağım aşkın
sonra adım çıktığında şehrin kan kokulu surlarına
yazacağım bu sefer masal değil
sularına şehrimin


yalancı şâirlerin düzenbaz şiirleri
hîlekâr tragedyalar
korkusuz sözler
güya
vaktidir ağlamaların
sarnıçlarda yaş yaşa...


_____kayıp mansur
____kuru yaprak
__ve her şeye rağmen yeniden toprak


vedâ edilen her baharın töresidir yaşamak
ardında bıraktığı toz
ardında bıraktığı toprakla
yeniden kök salmalar hâtırâlarına yaşamışlığın


hangi yağmur yıkasın bileklerimin kirini
saçlarım kararırken şehirler arası otobüslerde
bir çocuğun demirden soğuk elleri tenimde
gelmeyegörsün uyku vakitleri


serpmeli ebruların elifle muştusunda
gülşeni solduruyor tiz melodisi kânûnun
vedâ edilen her bahar gibi dönmek vazifesidir hattata nun’un...





şimdi nefesim hangi ney’e medet sunsun?