... .. ... .. ... ..







kar/arsız kelimeler vardı
ve geceler saatlerin zembereklerini yağlıyordu
usul usul yürüdük o yolda
gökte baykuş sesli bulutlar



ve şairler ela gözlü bir ceylanın peşinden koşarken
muhayyilenin ipleri koptu

usul usul yürüdük o yolda
ellerimizde petrol rengi lambalar



ve şairlerin gözleri ufku doldurmalıydı
içime dokunan hala burada olmak, dedi çocuk
ve şairler sessizce gelen bu fısıltıya çaresiz kaldı



şimdi saatler gözlerine çay pansumanı yapıyor
şimdi şairler bunun bir manifesto olduğunu bilmeden
şimdi şairler o gece, o yolda yürüyor, bunu söylemedim


buradayım ve bu sabah kuşlarının sessizliği kadar çıldırtıcı
buradayım





usul usul yürüdük o yolda
kulaklarımızda rüzgar makamından bir türkü
bir ürküntü ellerimizde
usul usul yürüdük o yolda





.. ... .. ... .. ... .. ... .. ... .. ...