Ne vicdanım rahattır ne meramımız vasıl;
Milletim muzdariptir nasıl güleyim nasıl ?

Garbın afakı sarmış yurdu mütarekesiz!
Sancaktarım vurulur burçlarımda muttasıl?

Beslediğim haindir ezeli felâketim;
Belâ-yı zulümlerin müsebbibidir asıl.

Dön yüzünü tarihe; tekerrürüne bir bak!
Çökmüş imparatorluk ne Fas kalmış ne Musul.

Kardeş kardeşi vurur, perişan memleketim;
Kim yetiştirdi söyle, böyle hayırsız nesil?

Akıl ve izan değil, rüşvet olur iktidar!
Siyasete mülk mizan, söyle kaç yıllık fosil !?

Milletin ta göğsüne çökmüş her türlü belâ;
Var iken her sinede bir derman, yol ve usul.

Ey bozulmuş düzeni, çarkı kırılmış devran;
Gene benim milletim senden asildir asil !

Esirgeme ırkımdan huzuru ya ilahi;
Sanadır itimadım, sona ersin bu fasıl!

Neferi ağlar her gün hâlimiz nümâyândır
Ki cihan darda koyma ümmetini ya Resûl.

12.05.2009 –Tekirdağ
Nümâyân=Aşikâr, açıkça görülen