Diyeyim meydana şimdi bir kaç söz
Aşkla meşk yazmanın sırası değil
Yanıyor bağırlar görmüyor kör göz!
Bunlar ecnebinin çırası değil!

Anlatıp aslını yetmedi gücün
Masumlardan alamadın sen öcün
Tek derdiniz vardı tahtın ve tacın.
Bunlar hainliğin darası değil.

İkilik soktunuz millete bir, bir
Türk’ü, Kürt’ü, Laz’ı nasıl bir tabir?
Müslüman insandan çıkar mı cebir?
Bunlar iki vaktin arası değil…

Şimdi birliğine var mı delilin
Parmak çoktan koptu sağ/sol elinin
Mustafa Kemal’in, hünkâr velinin!
Sanki kurduğu yurt burası değil.

Vatan millet bayrak ortak paydamız
İçimiz zift dolmuş güya saydamız
Kendimize olmamış ki faydamız
Bu yara bu asrın yarası değil.

Lokman deyi çıkar deyyus bazılar
Yaralar kapanmaz artar sızılar
Eh hep böyle meleşirse kuzular
Çakal ile çukâl sarası değil..

Gelen soydu giden soydu devleti
Masumlara ödetildi diyeti.
Kimi peşkeş çekti bu ganimeti
Bunlar babanızın mirası değil..

Sonunuz göründü, destek delindi!
Terörist istedi, vatan bölündü.
Türk e düşmanlığın gayri bilindi.
Neferî yerinde durası değil!