........................................eski bir şiir, fakat ruhu eskimeyen ,terütaze...


Şimdi bir ben varım, bir de sen..
Sen yoksun ah! Ya ben! Ya ben!



Zaman ve mekan ötesi duygularımla
Umudu yüreğimde taşırım ben
Sevdaya ait toz pembe kaygılarımla
Sana koşar, rüzgarlarla yarışırım ben


Uzattım çaresiz ellerimi bahtına
Uzaklardan göndermedin bir haber
Söylesene kim kurulsun tahtıma
Bu gönlüm ne zaman mutluluğa erer


İçimde yokluğun ürperten nağmeleri
Dışarıda insanlar komediyi oynuyor
Bu ilk değil ,sıralayışım kelimeleri
Mısralar ancak karalarımı boyuyor…


Usanmak değil usanç üstü bir duygu
Paramparça etti gelecek hülyalarımı
Ütopya değildi sana duyduklarım
Ama neden kana buladın rüyalarımı


Susuzluk nedir şimdi daha iyi anlıyorum
Sular içinde susuz bıraktın beni
Bir çeşme başında oturup ağlıyorum
Bir damla suyun hicranıyla yaktın beni


Söyleyeceklerim yaralı bir kalbin lisanı
Bunlar söz değil, belki ruhumun isyanı
İçimden akıyor sana sevda ırmakları
Ama duyulmuyor ki bir türlü feryadı


Şimdi ne sen varsın ne de umutlarım..
Bir ben varım, bir de anılarım…




......................................................Mürsel Emre DOĞAN...