Bir zamanlar bir anam bir sevdiğim birde memleketim vardı
Anam hakkın rahmetine verdiğim başkasına kavuştu.
Memleketim beni gurbet ellere kovdu.
her şeyimi kaybettim kalmadı elimde hiçbir şeyim.


Kastamonu derler memleketime gidenler selam etsin.
Desinler ki yiğit Osman vardı gurbette selamı var sana
Gelmek istedi ama bağlandı kol kanadı deyin ona.
Sevdiği kız varmış bir sarhoşa, yar olmamış Osman’a
Oda dayanamamış onun acısına gurbete vurmuş kendini deyin Kastamonu’ma


Yiğit Osman düştü gurbete anasını yarini bırakıp yad ele
Ne yiğitlik kalmış onda ne de sevda
Yiğit Osman düşmüş dara yüreği ise kara sevda.
Yemiş bitirmiş onu bu kara sevda anlatamamış derdini Kastamonu ya


Alay etmiş onun la memleketi deli Osman diye.
Sevdiğini verdin sen sarhoşa diye.
Osman bu gönlü yorulmuş sevdiğim diye düşmüş gurbetin eline.
Ama sevdiği yok oda düşmüş yaban ellere.