Gecenin karanlığı gibisin bazen,
Bazende ağustosun güneşi gibi.
Bazen bir gelin gibi nazlı,
Bazende bir çocuk gibi yaramaz..

Karanlık sarar bazen etrafı,
Aydınlanır bir anda ortalık.
Bir anda toz duman olur gökyüzü.
Depremde sende ölümde Ey İstanbul...

Yaşanası, Sevilesi, Özlenesi Şehir İstanbul.
Havan ayrı Sen ayrı muhteşemsin.
Hani bin bir Gece masalların.
Hani leylaların Mecnunların.

Hani Ferhat ile Şirinin.
Hani nerede o eski aşkların.
Yaramaz Çocuklar gibiyim bu gece ben.
Sığmıyorum içime neden??

Kalmışım Anamdan babamdan ayrı bir de bu yanın var İstanbul.
Dağıtmışsın Tüm Kardeşleri Dağ tepe.
Her birini bir yere Sanki ne diye?
Karanlık ve soğuksun bazen, bazen ise ateşli.

Sevdalımın dudakları gibi tatlı.
Bazen ise İsot biberi Gibi acı.
Dayamak istiyorum başımı sana.
Ama olmuyor neden sanki?

İçmek isterken seni yudum yudum.
Kendimi bir anda denizinde buldum.
Ayrılık türküsü söyler oldum.
Bazen karanlıksın bazen ise aydınlık.

SEVGİ ÖZAN