[

kalin ]Merhaba Sabah Merhaba Sana...

Eza mı bu kendime vurduğum prangalar
Sızlanmış göçmen kuşlar yarıyor fırtına baharlarını
Yakamozlar nasıl olmuşsa çölde ışıldıyorlar
Açıyorum gözlerimi yıldızların dans ettiği meçhul göğüme


Sevişirken buluyorum kargalarla şahinleri hazan yapraklarının arasında
Kovuyorum sarı başak tarlalarına
Gidin buradan gidin uzaklara
Bir kadın çıkıyor ortasından düşlerimin
Şaşıyorum öyle mutlu ki
Gamzelerinde kelebekler uçuşuyor

Gecelerin sesinde bir sükûnet doğum yapıyor
Şaşırıyorum hiç canı yanmamış
Öyle mutlu oluyor ki kucağına aldığı ucube geçmişi
Kalıyorum olduğum yerde!
Masum bir bebek edasıyla okşuyor,
O okşadıkça ben durup arkamdaki mazime bakıyorum
Utanıyorum kendimden

Soruyorum her zamanki gibi neydi bu şimdi?
Aralanıyor yerden toprak baş kaldırıyor bir başak
Şaşırıyorum dile geliyor öyle sessiz konuşuyor ki
Duymak için çekip yırtıyorum önümdeki gelecek kaygısını
Sev diyor sessizce…
Her ne yaşadınsa o sensin!
Sorgula diyor ama yine sev…

Arkamda ki gölgemi alıp kucağıma
Kaldırıp başımı yukarıya
Gözlerimde ki yorgunlukları koyup bir tatil köyüne
Durduruyorum ilk durakta bekleyen sevgi katarını
Hadi diyorum gittiği yere kadar merhaba sabah
Merhaba sana...