Paranın öldürdüğü ruh, kılıcın öldürdüğü bedenden fazladır. walter scott
ruzgar_809
ruzgar_809

YAŞAMADIM HİÇ

Yorum

YAŞAMADIM HİÇ

1

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

1429

Okunma

YAŞAMADIM HİÇ

YAŞAMADIM HİÇ



Hiç bilmedim o heceyi yaşamayı…
Hele sevmeyi…
Sevdim elbet, ama doğayı, insanları…
İzlemedim hiç canan ile güneşin batışını,
Ya da maviliğe haykırmadım çıldırasıya.
Sabırsızdım, sinirlenirdim bir şeyi yapamayınca.
Tek yürekle yandım, kaldım sanırdım ortada…
Ne insanlar geldi de hayatıma,
Sürüp gitti zamanım suda…
Bir dostum dediler ki, arkasında koca bir karanlık.
El verdim sevdiler, el uzattım arkasını döndüler.


Anlamadım bu hayatın anlamını.
Bu yolculuğa çoktan başladığımı…
Gözüm mü kapalıydı da ayağımı yakan engelleri göremedim
Bilemiyorum…
Savruldum rüzgârında bir oyana bir bu yana.
Ama sustum yinede bıraktım zamana…
Ne dünler geçti de geriye bir tek eser kalmadı.
Gecelerce düşünmedim yıldızları izleyerek…
Ufka dalmadım hiç yağan yağmurla, akan damlalar ile…
Gezmedim hiç çöllerde,
—ve içmedim suyu kana kana böyle…


Gözlerim kapalıydı her şeye…
Yalnızlık hiç almadı beni koynuna,
—ve boğmadı hiç karanlığıyla…
Sebebim olmadı hiç yaşamak için.
Görmedim hiç kimseyi ve sevmedim hiç…
Günün üzerine yorgunluk düşmesiyle uyuduğu anlarda,
Gezmedim hiç o loş ışıkların altında…
Seyretmedim martıların denize düşen kanadını,
O bağrışlarını…
Çarpmadı beni hiç o delicesine sevgi.
Delicesine bağlanmadım susanan yâre…


Yaşamadım hiç o dört duvarın üzerine gelişini,
İsyanlığı…
Beklemedim kimseyi, günlerce yollarını gözlemedim.
Her dertte zarar vermedim hiç kendime…
Koklamadım hiç gül, nasıl kokar bilmedim.
Atlamadı yüreğim korkuyla değil heyecanla…
Islanmadım aşk kokan yağmurların altında.
Görmedim kendimden başka kimseyi aynada…
Gün geçtikçe, dolmadı gözlerime yaşlar.
Hiç düşünmedim bir köşede ölmeyi, bu gün ne çok yıldız var…


Atmadım taşı böyle uzağa kadar…
Koşmadım ellerimi açarak sevdaya,
Ve tükenmedi hiç içimdeki yaralar…
Susmadım aldana, beni aldatan hayata,
Götürmedi korkulara beni bu hırçın dalgalar...
Dert yanmadım hiç uçan kuşa…
Olmadı hiç içim paramparça bu kadar.
Öpüp öpüp ıslatmadım yaşlar ile bir vesikayı,
Duvardaki çerçeveler hep boş tu boş kaldılar.
Ne sevmeyi bildim nede yaşadım aşkı Allah’ına kadar.
Ta ki seni tanıyana kadar…


RUZGAR..





Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 
Yaşamadım hiç Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Yaşamadım hiç şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
YAŞAMADIM HİÇ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
ö.ç.m
ö.ç.m, @o-c-m
1.5.2009 17:54:53
Hoş bir serbest şiir. Okurken bir saflık, bir temizlik hissediliyor. Özgün şairi kutluyorum.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL