Sevgilim
Yokluğunda buralar çok soğuk, çok üşüyor bedenim, ruhum öyle yalnız ki!
Sessiz ızdırapların koynunda hissediyorum kendimi…
Islanıyor yine yanaklarım boşalıyor kan revan içinde gözlerimden,
Gün geçtikçe daha çok bağlanıyorum sana, canım öyle acıyor ki sensizken.
Bırakma sakın beni, yıkmasın bu uzaklar, bu karanlıklar sevgimizi…
Sildirmesin hiç kimse gönlünden beni!
Bilirim düşünürsün sende beni, düşündüğüm gibi seni,
İşte o zaman rahatlıyor içim düşledikçe sevgini…
Düşüncelerim gözlerimden akıp gidiyor yollara,
Ne kadar çok uzaksın meğer benden, bakıyorum yıldızlara,
Ceylan gözlerinin parlaması gibi, parlarlar havada.
Bu mavi denizin hala bakar umutlara…
Benden uzaklaştıkça nefesim kesiliyor, boğuluyorum bu şehirde,
İçim alevler içinde…
Söndür hadi ateşimi, küllendir beni, ısıt sımsıcak teninde!
Mavi denizin üşüyor, acıtıyor yanaklarını buz taneleri,
Susuyorum, günden güne ölüyorum, hadi sen yaşat beni!
Beni ne gökteki kartala ver nede yerdeki yılana,
Götür yemyeşil ormanlarına, bu soğuk şehirden kurtar beni…
Ellerimi tut hiç bırakma, üşüyor, titriyor ellerin olmayınca.
Sar beni kollarınla, başımı koyup uyuyayım koynunda…
Sende güvendeyim, huzurun içindeyim,
Yokluğunda, kurtlar sofrasındayım, buz kesti şimdi ellerim.
Sen olmayınca, dalgalarımda boğuluyorum, suskun sahil ile savaşıyorum,
Sen yanımdayken, susuyor dalgalarım, sımsıcak bedeninde uyuyorum.
Seninle var oluyorum, sen olmayınca bin defa ölüyorum…

Sevgilim
Kapatma ne olur gözlerini, kirpiklerin kapatırken ceylan gözlerini,
Karanlığa hapsoluyorum o zaman, dönüyorum yine o acımasız sensizliğe.
Açık olduğunda ise derin huzura dalıyorum, izliyorum gözlerini sessizce…
Yanında iken çocuk gibi içim kıpır kıpır oluyorken,
Sen olmayınca her yer gri oluyor, yeşillikler bürünüyor siyahlığa.
Vuruyor yalnızlık bana acımasızca…
Yürüyorken bu şehrin ıssız dar sokaklarında,
Herkesi sen sanıyorum ve bir an içim alev alev oluyor bir anda.
Ve sonra tekrar baktığımda yine yoksun yanımda.
Evet, herkes seni biliyor artık, anlattım herkese seni,
Haykırdım çığlık çığlığa sana olan özlemimi…
İçimdeki sensizliği, bir melekle sevgili olduğumu,
Ceylan gibi gözlerini, verdiğin o mutluluğu…
Kimse inanmadı bir meleğin beni sevdiğine,
Kimse anlamadı beni, herkes düşman gibi baktı bana.
Beni anlayan kimse kalmadı artık bu hayatta.
Sevdim işte, yok kenarı köşesi, anlatamam hiçbir şeyle,
Gökteki yıldızlar şahit, seviyorum seni delicesine…

Sevgilim
Bugün mavi denizin durgun,
Özledi ceylanını, o pamuk gibi ellerini tutmayı…
Başını koyduğun omzuma hep bakıyorum,
Hayal ediyorum, yine koyuyorsun başını.
Ve yine izliyorum seni, sen kapatınca gözlerini.
Uyanınca rüyadan, öyle acıyor ki yüreğim be güzelim…
Şimdi o mavi denizinde uçuşuyor martılar,
Kanatlarıyla vuruyorlar, parçalıyorlar yüreğimi.
Neredesin meleğim? Gel de al kanatlarınla sar beni…
Mavi denizin kuruyor sensizken…
Götür buralardan, yoksa çıkacak bu can bedenden!
Ve yanaklarım çatlıyor, arıyorum ilaç gibi ellerini, bekliyorum sürmeni…

Sevgilim
O kadar çok yalnızım ki!
Kimseye güvenim yok artık.
Sadece sen varsın sevdiğim,
Sadece sensin istediğim…
Fayda değil artık bu gözyaşlarım,
Korkuyorum, çok korkuyorum her şeyden;
Bu insanlardan, karanlıktan, sensizlikten…
Sessiz ağlıyorum, kimse duymasın, bilmesin neden ağladığımı diye,
Görmesinler yokluğunda bittiğimi tükendiğimi…
Issız sokağın soğuk kaldırımında ölmektense, senin yolunda ölürüm daha iyi…
Susuzum çatlamış dudaklarım, tenim ölü gibi.
Çok yorgunum, yorgun, mutsuz ve çaresiz…
Soğuk rüzgârlar esiyor buralara, sessiz sessiz.
Arıyor seni hep gözlerim,
Ama bir türlü bulamıyorum, sana ihtiyacım var ceylanım, sevgisizim…
Yırtık bir zamanın içindeyim, karanlık yolum, sensizim…
Duymaz oldum hiç kimseyi,
Özlüyorum hep düşledikçe seni…
Hala üşüyorum ceylanım, nefesin olsa keşke sıcacık üflesen içime.
Bedenim çok soğuk, sıcacık tenini sarsan bedenime,
Ruhuma ağır geldi bu bedenim,
Her yer dar sığamıyorum hiçbir yere…
Üzerime üzerime geliyor duvarlar ve şimdi hava simsiyah.
Yanımda olsan da aksan içime serin serin, sarılsam boynuna,
Sarılsam da atsam üzerimden bu sensizliğin ağırlığını,
Bu yokluğun hazini, narı yüreğimde şimdi.
Olsan da yanımda söndürsen hepsini,
Söndürsen de kurtarsan bu kötü hayattan beni…

RÜZGAR..