Bir şafak vakti hantepede kuruldu hain pusu
Mehmedim nöbette kalleşce sırtından vuruldu
Büründü albayrağa , asker, sivil selam durdu
Kız, kızan, milletçe gözyaşı dökdü bugün.

Ateş düştü hasret dolu, yorgun yüreklere
Evlat acısı kanlı hançer anaların göğsünde
Mehmetcikler uğurlandı bir bir omuzlar üstünde
Dört bir yanda göz yaşları sele döndü bugün.

Suç mu vatanı beklemek can pahasına
Bre soysuz bu hainlik yanına kalır sanma
Kınalı kuzular şehit al bayrak uğruna amma
Hesabı fitil fitil burnundan getirilir bir gün .

Vatan uğruna şehit düştü mehmedim
Yavukluları dul kaldı, bebekleri yetim
Ana kuzularına nasıl kıydı hain ellerin
O hain elleri kıran olur elbet bir gün.

Çıkamaz mehmedimin karşısına, tuzak kurar
Beyni zehirlenmiş, vicdansız, satılmış soysuzlar
Sevgiden, merhametten, insanlıktan ne anlar
Uslanır ancak Mehmet’in balyozu tepesine indiği gün

Vatanımın her karışında Mehmedimin kanı var
Kafkaslarda, Çanakkale de canlar gururla yatar
Yurdumun üstünde çöreklendi yine figanlar, ağıtlar
Uğruna ölmezsen vatanı ederler üç günde tarumar
Yeter! Ulusum, silkinde kendine dön artık bu gün

Susma artık yiğidim gün susma günü değildir
Gün durma, merhamet etme günü değildir
Vatan, bayrak hainleri acınacak mahluk değildir
Sen kıymazsan, kıyarlar mehmedine her gün

Kutsallaştı mehmedimin kanıyla her karış toprağı
Unutulmaz unutamayız binlerce kefensiz yatanı
Sarılmış bedeni albayrağa ebediyete gider alnı şanlı
Hainin namert çemberi sardı ulusumun afakını
Sen kırmazsan, acımaz ulusumu boğarlar bir gün


İnsanoğlu insan olan kınalı kuzulara kıyar mı
Merhameti olan mehmetciğe kurşun sıkar mı
Hainlerin ihanetleri elbet yanlarına kar kalmaz
Kalk artık ayağa ulusum, sürünmek sana yakışmaz
Uyan artık gaflet uykusundan, hainlere dur de bugün