42
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1736
Okunma

İzin vermediler sevinçlere
Üzüntüleri derin, sevinçleri sakin
Kederleri zirvede, mutlulukları kelebekte
Gözyaşlarımı kanlı, kahkahalarımı gamlı
Yaşadım ömrümde,
Her sevincin bir kederi,
Her zirvenin bir inişi vardı
Sevinçlerimde var zirvelerde
Acılarım da, gülümsemelerimde
Kısa sürdü sevinç zirveleri
Tavan yaptığımı sandığım anda
Bir baktım aslında tabandayım
Üzüntüler yaşadım zamanla
Zirvelerde acılar girdi içime, yüreğime
Tavanları uzun sürdü kederlerin
Tabanı bir türlü bulamadım.
Tam sakin bir limana demirledim derken
Uyandım
Birde baktım fırtınalardayım
Yenik çıktım kasırgalardan
Yelkenimi yırttılar
Parça parça oldum
Küreğim yoktu,
Sakin sulara ulaşmak çok zordu
Sonra unuttum acılarımı
Yaşatanları da..
Yaşananları da…
Öylesine sakindi ki içim
Kendi yalanıma kendim kandım
Çıkartmak için acıları içimden
Bıçak vurdum acıyan yerlerime
Kanadı…
Çok kanadı…
Acımın üzerine acı katlandı
Unutturacağını sandım
Yanılmışım ki aldandım
Unuttuğumu sandığım anda
Bir de baktım bütün hepsi
Çığ olmuş
Bense altında
Taşıyamadım dibe battım
Gün ışığını bulmaya çabaladıkça
Daha çok battım
Tam gün ışığını bulduğum anda
İnsanlar vardı el ele vermiş etrafımda
Çemberin içinde kaldım
Zincirleri öylesine sağlamdı ki
Koparıp kendimi kurtaramadım
Yalvardım o zaman tanrıya
Yoruldum çok yoruldum
Artık ne yelken ne fırtına
Ne üzüntü ne sevinç
Olmasın
İstemiyorum hayatımda...
5.0
100% (2)