kederin mızrabımdır feryadın beste
dilimde türkü yapmışım seni
toz pembe hayallerden gül sandığı
rüyalardan eskimemiş gökyüzü
ve yazılmamış bir destan yaptım seni
yüreğimde büyüttükçe büyüttüm
kıblem yaptım gözlerini kara gözlüm
ayrılık kelimesinin olmadığı bir sevda
uğrunda binlerce can verilmiş dava
ekmeğim aşım sebebim yapmışım seni...

geceleri kaldırdım hayatımdan
artık umutsuz akşamlarım olmayacak
yastığa her başımı koyduğumda
vuslat gelecek aklıma ansızın
el ele gezmelerimiz kaçamaklarımız
hanımelide gizli ve korkak buluşmalarımız
kalemi cana batırıpta yazdığımız mektuplar
daha neler neler gelecek bilsen
dedimya kaldırdım tüm ümitsizlikleri
müebbet haps verdim ağır ceza...
ayrığın ise dün gece kırdım kalemini...

ne olur gel artık terketme beni
bak neler yaptım başardım yendim ayrılığı
beceriksiz değilim artık azraile çatar oldum
kainata aşkın galibiyetini kabul ettirdim
gökte melekler yerde çürümeye yüz tutmuş bedenler
imrenir oldu halime kara gözlüm
bilirsin herkes seni leyla beni mecnun bilirler
sevdamızın büyüklüğünden aşksızlar irkilirler
ne olur gel gel gitme yakma beni
ellerin olma başkasına yarim deme
gel bekliyorum seni kırmızıgüllerle
pembe evimizle yaşanacaklarla
gitme bir inat uğruna beni yakma
..... KARA GÖZLÜM.....