2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1927
Okunma
Serviler arasında aşı boyalı bir ev
Penceresinden sızan, sarı – sıcak bir ışık
Estikçe sonbaharın rüzgarları,
Penceresini döver mor salkım dalları.
Az sonra bir çocuk ağlaması,
Derinden geliyormuş gibi, mecalsiz;
Teskin etmeğe çalışan solgun bir kadın
Uykusuz, yorgun ve bezgin
Ne de olsa annedir; sıcacıktır kucağı
Sarı – sıcak, ışıklı evde
Derinden duyulan çok hüzünlü,
Yanık ve acıklı bir şarkı sesi,
Sonbaharın sisli sabah serinliğinde,
Dağılır enginlere, perde, perde.
Aşı boyalı, kırık dökük
Pencereli ev, güneşin ilk ışıklarıyla,
Uyandıracak tüm sakinlerini.
Yorgun bedenler birer, ikişer
Tutacaklar dağ yolunu
İki adım ileri, sanki üç adım geri.
“ Kemal Polat – Maltepe /İst.
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz