yıldızları sayıyordum sensizliğinde
ve her yıldızda bir müjde
içerisinde gözlerinin
ve kıvrımında kirpiklerinin
bir meleğin uyuyuşu
işte müjdelerin en doruğu
bilinmeyen bir coğrafyanın nehirlerinde
çocuklar kovboyculuk oynuyordu
gerçek mermilerle
sen bu yaban oyunculara bir müjde
saçlarının kökünde doğardı güneş
gölgesinde batardı
kaşlarından kemanlara yay yapılırdı
beynimin içinde kemanlar çalınırdı
sigarımın dumanıyla çiziyordum
vücudunu
ve tütünün içinde çocukluğun koşardı
yalancı bir yağmur yağardı
nisan aylarında
sevda şemsiyesini açardın ellerinle
sen ıslanan insancıklara bir müjde
volkanik dağlar gizlidir asabiyetinde
çatınca kaşlarını püskürür lavlar
ve o lavların ardında sensiz bir çocuk ağlar
sen sensizlerin gözyaşına
bir müjde



yıldızları sayıyordum sensizliğinde
ve her yıldızda bir müjde
ellerimin titrekliğinde
kaybolan mürekkeplere inat adını karalıyordum
her müjde verilişinde
çok beğenilen kaşlarına bakıyordum sonra
ve kızdırıyordum seni
izliyordum kızışını
ve kaşlarını çatışını
sonra bakakalıyordum kaşlarının altındaki zerdali rengi gözlerine
gözlerini gördükten sonra kıyamıyordum
zerdali çiçeklerine



yıldızları sayıyordum sensizliğinde
ve her yıldızda bir müjde
haketmeyenlere verdiğin sevgiler yüzünden
ağlamaklı zerdalilerin,
ve acıtan sevdalardan çıkan gözlerine
yıldızlar birer müjde
artık gözlerinden erişecek yıldızlar gökyüzüne
hiç bir yıldızın kaymaması dileğiyle
iyi bak kendine