keşke hep çocuk kalsaydım,
düşmeseydim düşten ibaret gözlerine,
yalancı sevdalara olmasaydım tanık
çocuk kalsaydım keşke hep,
yalnız annemin gözlerine aşık

gözyaşlarım sadece,oyuncaklarımın bozuluşuna aksaydı,
tamir edilirdi onlar en azından,
en azından başka oyuncaklar onun yerini tutardı,
aşklar gibi değil oyuncak,
senin gibi olamaz ki bir başkası

sevincim ufacık mutluluklarda saklı kalsaydı,
büyümeseydim de,hayal kahramanlarının sahte olduğunu bilmeseydim,
onlarda senin gibi hayalimde kalsaydı..

keşke hep çocuk kalsaydım,
bekleyişim bir aşkı değilde,
babamın işten gelişi olsaydı sadece,
ve tüm bekleyişlerim,çocukluğumdaki gibi gülümsemelerle bitseydi keşke...

çocuk kalsaydım keşke hep,
arabaların yoldan geçişlerinden kaçsaydım sadece,
senin kaldırım yürüyüşlerin yerine..

bir çift göze bakmaktan korkmasaydım,
korkum karanlık olsaydı sadece,
ve senin esmer tenine bakıp o korkuyu da yenseydim keşke,

’’r’’ harfini söyleyemeseydim çocukluğudaki gibi,
belki o zaman sana ’’seni seviyorum’’deme cesareti olmazdı,
ama bu kez de gözlerimin ateşiyle anlatırdım sana sevgimi
ve bir çocuk ağzıyla ’’seviyoyum seni’’ derdim bu kez de

uçurtmalarım dalgalansaydı gökte,
yitik bir aşkın yerine
sokakta top oynamaktan eve geçkalışlarıma kızsaydı annem de,
geç kalmayı alışkanlık edinmeseyim kendime,

sen bende masallardaki uyuyan güzel olsaydın,
ben uyandırmaya kıyamazdım yine de,
çocukluk hayalleri gibi temiz olsaydı her şey,
hayalimde olsaydın sende
ve ben
hep çocuk kalsaydım keşke...
m.c.a.ı..