3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
4484
Okunma
Şehir, acı, kadın. Şarap, gül,dudak.
Hepsi bir yana savruldu.
Kırıldı kadehler,
Döküldü aynalardan sırlar!
Kadın kendi gerçeğini gördü,
Yudumlarken şarabın son damlasını...
Şaraba döndü kanı,
Rengi dudaklarından!...
Acı bildikti,eski bir yaren.
Yada şehre dönüktü bütün acılar,
Acılar bir şehir oluyordu belki de.
Şehir, acı, kadın. Şarap,gül,dudak.
Hepsi bir yana savruldu.
Ayna gerçeği aksetti!
Ve kadın......
Yandı kaybettiği güzelliğine
Cevap Yaz