Kelimeler felç
Sokaklar adi
Ay yüreklere buzlar saçar
Gözleri titrer kediciklerin
Kimi mavi, kimi yeşil
Kimide daha öğrenmemiş mektepte renkleri
Küçücük yürekcikler sıcacık olsada
Sıfırın altında oynaşır cam gözler

Adi sokaklarda
Az adicene bakan bir sima
Ama kedicik olmasa gerek
Galiba aciz insancık yavrusu
Yanı başında kırık cam bir şişe
İki parmağı arasında kefen giymiş bir izmarit
Kamburu cıkmış
Belli ki düşünceden
Önüne düşmüş hoyrat başı
Gözleri haliyle soğuk kaldırımlara
Kilitlemiş kendilerini
Pranga vurmuş anlayacağınız kaldırımlar
Asi insancık yavrusunun
Yere yakın yıldızcıklarına
Arada bir insancık ‘ah’ lıyor
Kediciklerse miyav miyav….

Belli tiksinir olmuş insancık nefes almaktan
Hırıltı geliyor her solukta kaburgasından
Galiba kalbi zorluyor ciğerini ardından
Herhalde aşık bu insancık
Diye düşündürüyor insanı uzaktan
Sevmişte söyleyememiş olsa
Örerdi harfleri çelik olsa gönül şişiyle acımadan
Söylemişte karşılık görmemiş mi? Acep…
Ha sahi öyle olsa ne işi var kaldırımda
Mezar taşı olurdu, yar kapısında
Hem sevmiş hem sevilmiş olsa
Gülümserdi herhalde niye ‘ah’lasın ki
Pis, illet birisi olsa kedicik niye kaçmıyor yanından?
Aksine cam gözleri aşkla bakıyor kediciklerin,
Utanmadan aciz dediğim insancığa derinden
Merak ettim, utandım insanlığımdan
Yavaşça yanına sokulup sordum usulce:
‘Nedir insancık seni soğuk kaldırımlara düşüren?’
Şöyle bir baktı hafiften
Kedicikler ürktü
İçimi ise kapladı sebepsiz bir korku
Bilmem ki neden….
Üç-beş dakika sonra insancık bir ‘ah’ daha çekip
‘aşkım aşkım demişti, sebepsiz sustu soramadım neden
Soramadım neden………’
Kedicikler ağlıyordu
İnsancık devleşiyor
Bense küçülüyordum
Aciz dediğim insancığın
Aşkım demişti deyişlerinde
Aşkım demişti deyişlerinde…
[m.ç]