Çık karanlıktan !
parıldayarak..

yoruldum
beynim zonkluyor.
bana beni anlat
nerdeyim?
ve kimin için olduğum yerdeyim .. !


İsteğimi almadan canavar,
çemberin dışına götür beni
ve yoldaşlarımada umut ver
bana ektiğin gibi..

rahatlığımın süresini
düşüncemin ömrünü,
ölümün neleri getireceğini benle
ve aptalmışım gibi davrananlara
söyle
ben düşünüyorum
aptallığımı...


Çık artık karanlıktan !
Parıldayarak..

yorgun bedenime,
ilahi bir dokunuş ol..
dualarımı et,
bana sevgi ver..
akıl istemem..

düşünmekten tükenen günüm,
ve bunu kanıt olarak sunanlara
öldüğüme
yarınsızlığıma dair,
bunu bana getirenlere söyle ki !
ben bu güne tekrar dönüp..
rahatça yaşadığımda
üstümde hiçbir utanç olmadan
dimdik duracağım
sizide tutacağım,
tutacağım !
bunları söyle !
beni gerçekten sevip,
yanlış yola , sevdikleri için sokmak isteyenlere !

Çık artık karanlıktan !
parıldıyarak..


gücüm kalmadı ,
nefesim sıkışıyor.
beynim ağrıda

acılarım benim ,
duygularım , düşüncelerim , yorumlarım ve son yargılarım
kanımca olduğum yerde
seninleyim ..
ilahim..

ışığını genişlet bana
sevgilerini sınırlama
olduğu gibi ver..

gücüm kalmadı artık
bugünü silmeme ,
silinmiş bugünü yarın tekrar var etmeme lüzım bırakma.
beynimde ışılda,
ve bana gerçekten sevgiyle bakıp
yanlış yolu sunanlara
onlarada ışılda

korkmuyorum
ama ,
korkusuzca tükeniyorum..
beni yeniden doğur
ve ışıklar sönmesin

Çık artık karanlıktan Parıldıyarak

dengelerim
gittikçe dengesiz
ve ben
dengelerimin yolcusu
gittikçe yolsuz olurken

çık o karanlığımdan
parıldıyarak..

bana denge ol
denge ver.
yoluma sok beni..

yolum bitmeden
öldürme..
ölüm vaktim geldiğinde
sana ölümümle gelirim zaten...

Çık artık beynimden
dengeme doğru..

" Canberk Apiş "