Kuruntudur sarar beni…
İçimdeki hasret kokan yar! Nerdesin şimdi?

Ne bu kelimeler, sözler nedir?
Ya Rabbi! Ne olur bana sevdiğimi getir…

Hüsran dokuyor zaman, yüreğim kan ter,
Parça parça tüketir beni, yaşlarım kuruyor.

Sessiz çığlıklar böler uykumu.
Saat durmayı bilmez, felek ise oyunu…

Ruhuma giydirilmiş bu elbise, yırtık şimdi,
Ne istediysem; elimde olan gitti…

Yüreğim bir kor yara,
Cayır cayır yanan ateşin içindeyim hala…

Yaşamak istedim seni hesapsız kitapsız.
Hayat şimdi sensiz koca bir anlamsız…

Hadi anlat ruhumun halini şiirlerinde.
Akıt damla damla akan gözyaşımı dizelerinle…

Susturma, atsın çığlıklarını satırların her zerre.
Dünya fani… Nereye kadar yürüyeceksin bu yerde…

Beka içinde yaşamak varken neden bu felek?
O son sözündü ölüme denk…

Bir fidanın filizlenmesi gibi sevdim seni…
Sabrı öğrettin, sende öğrendim beklemeyi…

Ben, kuru ağaç gövdesi… Sen ise çiçeği…
Uykusuz geceler bilir nasıl acı çektiğimi…

Sevdim seni canan, sensizlik bana heyhat…
Seninle yaşamak istiyorum, içir bana abıhayat…

Susuyorum yine, susuyorum nere kadar?
Yokluğun bitirdi beni, gözlerim gittiğinden beri arkandan bakar…

Bir gözyaşı anlatır derdimi,
Birde içimdeki o koca seni…

Ama yeter! Bu suskunluk canıma yetti…
Ey sevgili! Gücüm kalmadı artık dön geri…
RÜZGÂR…