Aşk çeşmesinden akan sevgiyi
sende yudumladım
öyle tatlıydı ki
hiç doyamadım
çepeçevre saran bu acımasız
sensiz günler öldürür beni
çıldırasıya delirtir, deler bağrımı
mahzen yüreğim paramparça, sızlar geceleri
bu aşikâr derdimi duysan ey yar
her an geçtikçe tüketir beni
çatlamış bir toprak gibiyim
güneş gönlümde
yakar içimi

çamurlarım gittikçe eriyor yüzümde
kurudu gözlerim, akmaz artık
bedenim toprak oluyor ey sevgili gel de
gör beni! dayanamıyor yüreğim, sanki yanan bir katık
gel de serp soğuk pınarlarını içime
olalım eskisi gibi yine, tenim soldu artık

hapis kaldım bu şehirde, nefes alamıyorum
geceleri kara zindan, sessiz, soğuk
pencerede sönüyor hayatım, zamansızca yollarına bakıyorum
içim titrek bir kanarya gibi, bedenim donuk
olmuyor, sensiz yaşanmıyor ey sevdiğim
bu şehirler, bu sokaklar hep seni andırır
bu anılar yarama tuz basar
sensizlikten yoruldum
güçsüzüm, katlanamıyorum

uçsuz bucaksız sevdalardaydık biz
sonu yoktu, sonsuzluktu sevgimiz
dokunulmaz, buzlarla kaplıydı etrafı
bir Allah ayırabilir di bizi
neden sen
aldın seni benden
koyup ta beni bir başıma
bıraktın buralarda
kör kuyuların içinde
boğuluyorum yeter gel

sensiz öyle eksiğim ki
parça parça yüreğim
her yere dağıldı parçaları gitti
kanım boşa akıyor artık damarlarımdan
sen olmazsan

öyle muhtacım ki sana
gülüşlerin gelir hep aklıma
gözlerime bakışların
sarılışın bedenime
kulağıma fısıldayışın
SENİ SEVİYORUM diye
sıcacık nefesin
sana mecburum...