içindeki sesleri duyabilmek isterdim..
beni özleyen ve benden çekinen..
bana gelmene ne kadar hazırım emin değilim..
ve yokluğuna nasıl alıştırırım bu aklı..
içindeki tuhaf iç savaşların mudahil avukatı olmak istemiyorum..
geleceksen bu sen istediğin için olmalı..
kaybedeceksen de...
aklımın içinde nereye saklanabilirsinki..
ve ben daha ne kadar
varlığını görmezden gelebilrim
bilmiyorum.
kaçtıkca
inkar ettikçe olasılıkları
kendinden de uzağa gidebilyormusun..?
ne zamandır inanıyorsun buna..
her gece saklandığın o perdenin ardında
saklandığının ben olmadığıma...

karşılıklı iki yabancı gibiyiz..
tesadüfen aynı otobüse binmiş
oysa ikimizde farklı yönlere giden..
birimiz diğerine gülümserken
digerimiz bakışlarından ürkmüş..
boğazımızda düğümlenen kelimelere ses verememişis..
ertelemişiz hayatın ekşi tadını..

beklemenin zorluğumu canını yakıyor
yoksa beklentilerinin bağlandığı iskelenin çatırdayan tahtalarımı..?
hangimiz daha güçlüydü bu hayatın karşısın da
sen mi küllerinden doğacaksın önce..
yoksa benmi yeniden yakacağım
bu ahşap binayı..

geç kaldığımız hangi hayat..?
senin hayatın mı?
benimki mi?
madem ki biz diyoruz..
o hayat hangi kafiyede kullanıldı?
ve hangi sabah biz uyanırken
kokun üzerimde
ellerim saçlarında
tadın dudaklarımda
sevdan damarlarımda
aklım da sözlerin..
geleceksin d`mi..?
gelirsen biz`e başlayabiliriz bu hayatta..
gelmezsen
zaten geç kalmak değildir bu..

ağladığın bir başkasının omuzlarında
nedeni ben değilmiyim..
bana söylemeyi ertelediklerini ondan mı duymalıyım?
ne çok ağladın yanımda..
ve ben çok iç çekişlerine kalem kırdım
birer birer düşlerimi asıp..

gemileri yakmak zamanı geldimi..?
bir sabah bekliyordum seni gelirsin diye..
kaç sabahtır gözlerimi ufka yatırıp dualar ediyorum..
ben tanrısıyla dargın tuhaf yaratık..
gelirsin diye adaklar adıyorum..
şiirler biriktiriyorum..
gelişin bir ömrün sonu olacaksa
zaten gelmeyişine göre kuruldu bu saatler..
ne kaybederim ki..
ne kadar yıkabilrsin bu harabeyi..
kaç yangın..
kaç deprem..
her iç savasında rehin alındı bu yürek..
simdi ne isteniyor yaşam kanıtları için?
neresinden bakarsan bak
burada bekliyorum..
yokluğuna mumlar yaktım..
bildiğim her dilde seni çağırıyorum..
yinede sen bilirsin.

seni kendimle çarpıp
acılarını bölüp
sonra toplanıp bir akşam üstü çekip gitsek
haritanın yırtılan yerine..
aklımızı kaçırıp peşine düşsek..
hesap verecek kimimiz var bizden baska..
ya gelmezsen
acısını çekecek kim var?
küçük çantan,
kısa saçların
ellerin avuçların..
içimi yakan sıcak bakışların..
kırmızı damlayan iç çekişlerin..
derin bir nefes almadan önce
öptüğüm dudakların..
ne kadar büyümüş olabilirsinki sen?
geceler boyu sarılıp ağladığım..
bırak kendini..
kaç gece daha yakılacak..
bu sevdanın ateşleri..
ne kadar büyümüş olabilrsinki sen..?
küçük yüreğimin özlediği..