Mihrican eğ başını bugünlerde geçecek

Işığa benzer ışık,düşe benzer bir düşten

dönerken,durdum...



Kıpırtısız gece

saydam kaldırımlar

sağanak yağmur...



çok eski bir şarkının doğum gününde

üşüyen bir ceketle

hücrelik bir adımda...durdum...

eğimli zaman duvarındaki devleri

dehşetli bir mızrakla...vurdum...




masada bir kelebek,kanadında bir şiir

dönüp gelenbir nehir,güvercinler ve yollar




kırıldı takvimlerde,görünmez oldu şekil

dağ glayölleri,menekşeler ve yıllar


ilerlerken ,

durdum...





kıpırtısız gece

saydam caddeler

ve pencereler

cam kırıkları halinde öldüler

rüyamda üşümüşüm

hüznüm bir cep aynası

yansıtıp düşürmüşüm...




kocaman bir hikaye rüzgarı bir parmağı

kitapta mum yanığı beni saran gümüş ten


bana sarılırken

durdum...




kıpırtısız gece

saydam kaldırımlar

kanlı pencere



yüreğimi götürdüler öğle üzeri

bir kanlı gül içinde

bulutsular yığıldılar


ışıklar mı dökülüyordu bilmem

güvercinler mi ağladılar...



yüreğimi götürdüler

pencerede kül

sonbahar yapraklarını kararttı

güneş kanatlarını



kanlı bir pencerede şimdi

esmer hüzün asılı




tarlada kurşun

havada kum

güvercin gözlü aşıklar

şimdi içimde

hangi sevgiler yok

hangi sevgiler var?




balkonda saatlerce yağmura kan dokudum

kitaplarımı yedim ağlıyorum sandılar...

yıldızların peşimden sürüklendiği gece

içime zehir gibi çöreklendi acılar...




uyanışım

gökyüzünde bir sabah

turnalarla olacak

ne bir ses,ne bir ışık

hıçkırıkla karışık

turnalarla bir sabah

Limon bahçelerinden

dağılan bir serinlik

ölümü anlatacak


dağılan bir serinlik

turnalarla bir sabah

gökyüzünde olacak

29.ncu sonbahar

geçiyorken şafaktan

vurulacak !

yalnız şafak kalacak

gökyüzünde bir sabah...





kıpırtısız bir gecede

saydam kaldırımlar da yürüyen fotoğraflarla,yüreğimin kanını döküyordum

elimde ki

siyanür çiçeğine...

öptüğüm an öleceğini bile bile...


ayşegül aşkım karagöz

(rüzgar çanları)