Bir feryat kopsa yüreğimden çığlık çığlığa…
Göklerden boşalırcasına gözlerimden yaşlar aksa…
Yüreğim sessizliğin duyamayacağı seste ağlasa…
Karanlığa mahkûm dört duvar arasında,
Benimle birlikte tüm anılar çıldırsa…
Delirse kalbim!
Yayılsa tüm dertler dört bir yana…
İçimde hiçbir şey kalmasa…
Ezelden beri,
Yalnızlık mıydı yüreğimde doğan sen miydin bilemedim…
Bir tek güçtü beni ayakta tutan!
Bir tek güçtü her şeye meydan okuyan!
İşte o güce sarıldığım tek gece şuan…
Güçsüz kaldığım zamanlarda,
Resimlerin vardı aklımda, rüyalarımda…
Gözlerim nöbetteydi yollarında…
Sanki göreviydi gün boyu ağlamak..
Sabahlara kadar haykırmak..
Görebilse gözlerim uzaktan da olsa
O güzel gözlerini…
Yanına yaklaşırken her adımımda
Daha da hızlı atan bu yüreğimi,
Karşındayken tutsaklığına kapılmış,
Bedenimin her yerinin titreyişini
Durdurabilmek elde değil ki!
Sana sarılmamak, ellerini tutmamak için
Dayanabilecek miydim ki!
İkimizde de olan bu sessizliği
Gözlerin bozardı…
Gözlerime öyle bir bakardı ki!
Gözlerinin kelimeleri yüreğimdeydi sanki…
Göz bebeklerimin gözlerine bakarken titreyişini
İzlediğini bilirdim…
Utanırdım sarılmak için davranmaya…
Doyamazdım hiç o güzel gözlerine bakmaya!
Gözlerin bir an bile gözlerimden ayrılsa,
Dayanamazdım ağlamaya…
Rüzgârın bile konuşamadığı o anda,
Her şey susmuştu sanki bir anda…
Hissettiğim tek şey titreyişlerimdi sessizce…
Dilim susmuştu,
Kelimeler boğazımda sırasıyla
Dizilmişlerdi arka arkaya…
Ağlayışlarımla bozarak bu sessizliği,
Sarıldım boynuna dayanamayarak…
Bedenimin bedenine dokunduğu anda,
Ruhum titremeye başlardı o zamanda…
Sarılmamın rahatlığıyla,
Dokunmaya başlardım yanaklarına…
Gözlerinden aldığım yaşlarla yüreğimi ıslatıp ta,
Yaşlarıma attım, akıttım orada…
Doyamıyordum sana…
Sarılmaya…
Ağlayışlara…
Diller konuşmuştu o zaman bir anda…
Üzerimdeydi bedenimin titreyişinin tutsaklığı hala…
Güzelliğinin eşsiz manzarasına kapıldığımda,
Çeviremezdim yüzümü başka yerlere
İzlerdim sessizce…
Yüzüm gülerdi ama sen içimi sorsaydın bana…
Kelimeler yetmiyor yaşadıklarımı anlatmaya…
Sana sarılırken sadece şu sözler dolanıyordu dudaklarımda;
Ne olur beni bırakma!
Ruhunu ruhumdan ayırma…
Hesabını sormuyorum sensiz gecelerin!
Bir daha yaşamak istemiyorum o deli divane günleri…
Beni yalnız bırakma artık bu diyarda!
SENİ SEVİYORUM anlasana…
SIRIL SIKLAM ÂŞIK BU GÖNÜL SANA…
Ne olur ellerimi bırakma…
Tek ruhta yaşayalım sonsuzluğa…

RÜZGÂR