Yaraydı!
Sularken saksıda kırmızı sardunyayı,
Bakışların yâraydı.
En çok o koca yaşanmışlığını sevmiştim senin.
Bir bebeği okşar gibi sulardın sardunyayı.
Konuşurdun onlarla her sabah ve her akşam.
En çok o sıcaklığını sevmiştim senin…
Onulmaz yaralar açardın kendinde,
Kendi ipini kendin geçirirdin boynuna.
Ölümüm benim elimden olacak derdin,
Ölümünü süslemeyi severdin,
Parmak arası sigaralarınla…
En çok o gücünü sevmiştim senin.
Küçük kadınlarız biz derdin,
Göğsüne sığdırdığın koca yüreğe rağmen!
Israr eder, gülerdin.
Büyük dediğin kadınların aksine,
Sevmeyi beklerdin hep,
Onların tek derdi sevilmekken…
Özenle tarardın hergün,
Rapunzeli kıskandıran saçlarını,
Kaşlarını alırdın…
Severim derdin,sigarandan aldığın her nefeste.
Kırmızı derdin, içerken sigaranı…
Sardunyam kırmızı!
Gözün gibi bakardın.
O sahiplenmeni sevmiştim senin.

O küçük kadının,
Evine gittim bugün.
Birkaç parça çamaşır hazırlamak için!
Sigaranın kokusu sarmıştı odayı.
Yazık sardunyan kurumuş,
Telaştan işte!!!
Hazırlayıp çıktım evden
Yanına geldim küçük kadın…
Hastanedeki üçüncü ayın!
Özenle taradığın saçlarını
Göstermiyor artık aynalar!
Yine de özenle bakıyordun,
Maskenin altından,
Hayal ettiğin saçlarına.
Gülümsedin küçük kadın,
Severim bir/gün belki dedin.
Anla beni…
Ben çok kalamıyorum odanda,
Üzmemek için seni.
Hâlâ güzelsin kadın,
Hâlâ çok güçlüsün…
Evini sordun ,
Aynı dedim…
Son bir hamle yaklaşmışken kapıya,
O soruyu sordun.

-Peki ya sardunyam?

-Merak etme, kırmızı!


Herşey geçecek kadın...

Gör bak!

Herşey geçecek...