12
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2398
Okunma

Sabah olunca güneş benim için doğardı
Göz kırpardı küçücük penceremden
Isıtırdı
Gecenin soğuk ve karanlık yüzüne inat
Çekerdi beni içine
Elimde uçurtmam koşardım
Ucunda sevinçlerim
Salardım gökyüzüne
Bir kuş kadar özgür
Kaçtığım korkularım yoktu
Koşup düşerdim
Ellerim, dizlerim kan revan içinde
Hissetmezdim acısını
Hiç birşey olmamış gibi koşardım yeniden
Yıllar yılları kovalarken
Uçurtmam bir gün takılıverdi
Hayat ağacının dallarına
İpleri elimde
Sevinçlerim havada asılı kaldı
Düşmeler canımı yaktı
Dayanamadım ağladım
Bağırdım avazım çıktığı kadar
Ama
Duyan olmadı
Bir kabus giydirilmişti
Bir kaç beden büyüktü bana
Büyümüştüm
İçime sakladığım çocuk yoktu artık
Ama ben daha oyun oynayacaktım
Koşacaktım
Koşup düşecektim
Ellerimi dizlerimi kanatacaktım
Ağlayacaktım avazım çıktığı kadar
Şimdi herşey yabancı
Geri verin bana çocukluğumu
17.03.2009
Birgül Gökbaş
5.0
100% (1)