Oturdum
Yanımda yalnızlık
Sustum
Yalnızlığın yağlı ilmeği boynumda

Yaşamı sorguladım
Neyim?
Nereye gidiyorum?
Ne istiyorum?

Çoğul yalnızlıklar sarıyor etrafımı
Koca şehir ve türlü türlü insan
Kalabalik
ama
Kalabalığın içinde
Yalnızlığa hüküm giymiş yüzler

Heybelerinde yaşanmışlıklar
Beklentilerin gölgesinde kalmış
Hep bir yanı eksik
Kurulu düzenin oyuncuları

Yolları engebeli
İniş çıkışlarla dolu
Gözleri simsiyah bakan
Işığı göremeyecek kadar ama

Korkuların sağnağından kaçan
İçlerine hapsettikleri
Ben’in şemsiyesine tutunan

Bir yolculuk belki
Dunya limanında son bulan
Hayat gemisinin dümeninde
Rotasını kaybettiğimiz...

18.03.2009

Birgül Yeğin

Paylaş:

3 Beğeni

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (2)

5.0

100% (2)

__**şizofren yaşamın sahnesinde**__ Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz __**şizofren yaşamın sahnesinde**__ şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

__**ŞİZOFREN YAŞAMIN SAHNESİNDE**__ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ, @ismailoglumustafayilmaz

3.6.2019 11:38:55

GÖNÜL DOSTU;
Şiirlerin bitmez sevdasıyla, oluşan Sevgi yaşam biçimimizdir…

...........................................Saygı ve selamlar..

Metin Mungan, @birsairmungan

1.2.2019 21:12:03

5 puan verdi

Muhteşemdi bir güzel eser kalemin daim olsun, saygıyla

yağmur 1, @yagmur-1

1.2.2019 20:16:56

5 puan verdi

ne çok kalabalıklar ,
kalabalıkların içindeki yalnızlıklar ,
oyuncularsa hep ayni,
insanlar, insanlar ,insanlar.
bir şiirimden birkaç satırla seslenerek yorum yapmak istedim sevgili şair, çok güzel ve çok anlamlıydı yine şiir, kaleminize yüreğinize sağlık, selam ve saygımla

bestekar10, @bestekar10

20.5.2009 11:07:36

Yaşamı sorguladım
Neyim?
Nereye gidiyorum?
Ne istiyorum?

Çoğul yalnızlıklar sarıyor etrafımı
Koca şehir ve türlü türlü insan
Kalabalik
ama
Kalabalığın içinde
Yalnızlığa hüküm giymiş yüzler

Heybelerinde yaşanmışlıklar
Beklentilerin gölgesinde kalmış
Hep bir yanı eksik
Kurulu düzenin oyuncuları

Yolları engebeli
İniş çıkışlarla dolu
Gözleri simsiyah bakan
Işığı göremeyecek kadar ama

Korkuların sağnağından kaçan
İçlerine hapsettikleri
Ben’in şemsiyesine tutunan

Bir yolculuk belki
Dunya limanında son bulan
Hayat gemisinin dümeninde
Rotasını kaybettiğimiz...

Bazen gecenin hangi saati bilinmez geçmişe dalar gider gözlerimiz.
Bir iç geçirircesine geçmişi sorgularcasına düşlere dalar ve sorgularız yılların yorgunluğunu.....
Neden olmasın ki yaşam işte ve yaşamın içersinde biz.....

sahbeyit, @sahbeyit

26.3.2009 23:06:54

umarım doğru rüzgarı yakalarsınız...

tebrikler

Sükûti, @sukti

26.3.2009 12:14:04

Bir yolculuk belki
Dunya limanında son bulan
Hayat gemisinin dümeninde
Rotasını kaybettiğimiz...

ÇOK AMA ÇOK GÜZEL GELDİ KULAĞIMA BU ŞİİR
TEBRİK ETTİM
SELAMLARIMLA